Co to jest dyskalkulia?
Mało osób ma świadomość , że problemowi dysleksji towarzyszy często dyskalkulia. Dyskalkulia, to specyficzne zaburzenia zdolności matematycznych, objawiające się kłopotami w wykonywaniu prostych działań, tworzeniu mniej lub bardziej złożonych układów przestrzennych, czy zrozumieniu poleceń w zadaniach napisanych, jak i przeczytanych przez nauczyciela w trakcie sprawdzianu.
Dyskalkulia jest zaburzeniem rozwojowym. Może być wrodzona lub nabyta w wyniku błędów dydaktycznych we wczesnym dzieciństwie. Dyskalkulia jest zaburzeniem wykazującym osłabione możliwości zdobywania umiejętności matematycznych. Dzieci z dyskalkulią ujawniają kłopoty w rozumieniu prostych zasad liczenia, posługiwania się liczbami i intuicyjnej ocenie matematycznej, np. grupowanie przedmiotów według różnych cech.
Dyskalkulia powoduje zaburzenia poszczególnych funkcji poznawczych, np.:
– objawy zaburzeń percepcji wzrokowej – błędne odczytywanie zapisów i wzorów matematycznych, gubienie cyfr i znaków działań, mylenie cyfr i liczb o podobnym kształcie (6- 9) itp.;
– objawy zaburzeń w orientacji schematu ciała i przestrzeni – przestawianie cyfr w liczbach, odczytywanie liczb od prawej do lewej strony, trudności z umieszczaniem liczb w kolumnach, trudności w nauce geometrii;
– objawy zaburzeń funkcji słuchowej oraz sprawności językowej – trudności w zapamiętywaniu wzorów i definicji, problemy ze zrozumieniem poleceń i objaśnień nauczyciela, trudności w werbalizowaniu swoich myśli, kłopoty z rozwiązywaniem nawet prostych operacji rachunkowych w pamięci;
– objawy zaburzeń funkcji motorycznych – wolne tempo wykonywania obliczeń, nienadążanie z przepisywaniem z tablicy, nieczytelny zapis.
Uczeń z dyskalkulią może mieć bardzo ciekawe, oryginalne propozycje rozwiązywania zadań, ale jednocześnie popełniać podstawowe błędy rachunkowe lub zapisu. Jest w stanie szybko i bezbłędnie wykonać działania w pamięci, ale pisemnie popełniać błędy z powodu np. przestawiania cyfr.
My nauczyciele, musimy mieć świadomość, że uczeń taki nie będzie się mógł dostosować do metod pracy nauczyciela, dlatego to nauczyciel powinien dostosować się do ucznia.
By lepiej zrozumieć dziecko z problemem dyskalkulii, a w szczególności znaleźć odpowiednie metody pomocy polecam literaturę:
• Dąbek A.- „Psychologiczna analiza zdolności matematycznych uczniów.”
• Gruszczyk – Kolczyńska E. – „Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki”, „Dziecięca matematyka”.
• Klus – Stańska D. Kalinowska A. – „Rozwijanie myślenia matematycznego młodszych uczniów”.
• Oszwa U. – „Wczesna diagnoza dziecięcych trudności w liczeniu”
• Alicja Małasiewicz – „Aby polubić matematykę. Zestaw ćwiczeń terapeutycznych dla uczniów klas I – III szkoły podstawowej mających specyficzne trudności w uczeniu się matematyki”
• Ortograffiti. Celina Tuszyńska – Skubiszewska, Anna Walerzak – Więckowska. „Matematyka bez trudności. Myślę, rozumiem, liczę. Zeszyt ćwiczeń dla uczniów klas IV –VI szkoły podstawowej” cz. 1 i cz. 2
opracowała:
mgr Marta Śmigiel – pedagog, terapeuta pedagogiczny