Alkohol – substancja psychoaktywna, zmieniająca świadomość, początkowo rozluźniająca, w efekcie częstego używania – uzależniająca. Alkohol był, jest i pewnie jeszcze długo będzie. Pierwsze wzmianki o sposobie warzenia piwa pojawiły się już 5000 lat temu w Mezopotamii.
PAMIĘTAJ! PIWO NIE JEST NAPOJEM CHŁODZĄCYM!
ZAWIERA ALKOHOL.
SPOŻYWANE SYSTEMATYCZNIE UZALEŻNIA!
Od zarania dziejów naród świętował jedząc, pijąc i odurzając się. Na przestrzeni dziejów jednostki, pojawia się w momencie przyjścia jej na świat i towarzyszy aż po życia kres. Jest obecny w chwilach radości i smutku. Lekki szmerek pozwala człowiekowi na swobodniejsze zachowania, ośmiela go, dodaje pewności siebie… Nocne Polaków rozmowy… i płacz dzieci czekających w zdenerwowaniu na powrót ojca, coraz częściej matki, awantura , konieczność zejścia z drogi najbliższej osobie, ucieczka przed przemocą z jej strony, wieczna niepewność, labilność emocjonalna, agresja wszystkich członków systemu, jakim jest rodzina względem siebie i wiele, wiele innych skrajnych uczuć, z którymi nie wiadomo jak sobie poradzić.
Choroba alkoholowa, bo o niej mowa, rozwija się podstępnie. Uzależnienie od alkoholu, czyli alkoholizm jest chorobą chroniczną, potencjalnie śmiertelną, uszkadzającą cztery podstawowe sfery życia – fizyczną, psychiczną, społeczną i duchową. Jeśli ktoś z członków rodziny pije nałogowo, to cierpi cała rodzina. W wir powstający wokół pijącego wpadają wszyscy członkowie systemu i na każdym zostawia ona swe piętno. Dla dzieci żyjących w rodzinach alkoholowych, codzienne funkcjonowanie to nieustanna walka z potężnym światem nieodpowiedzialnych dorosłych, ludzi chwiejnych emocjonalnie, nieprzewidywalnych ich zachowań, osób wysyłających często sprzeczne komunikaty. Są one poturbowane przez przemoc, której są świadkami, a często same jej doświadczają. Wszystkie dzieci w rodzinie w miarę możliwości starają się stworzyć warunki do jej funkcjonowania. Każde dziecko w alkoholowym domu rodzinnym zaczyna grać jakąś rolę. Role te służą jako zbiorowy system ochronny tak, by rodzina mogła nadal funkcjonować, a jej poszczególni członkowie mieli choćby namiastkę poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji. Najstarsze dzieci w rodzinie przejmują role bohaterów rodzinnych. To one są zdecydowane dowieść światu, że w ich rodzinie jest wszystko w porządku. W szkole wyróżniają się w nauce, są nadmiernie odpowiedzialne, przestrzegają reguł, są nagradzanie za osiągane wyniki. Te dzieci nie wiedzą co to zabawa, są małymi dorosłymi. Ich dzieciństwo jest zdominowane przez poważne problemy dorosłych. I nie pozostaje to bez wpływu na ich dorosłe życie. Drugie dziecko to z reguły kozioł ofiarny – rozrabiacz, któremu jest trudno dotrzymać kroku rodzinnemu bohaterowi. Co rusz pakuje się w kłopoty. W szkole to te dzieci z reguły dostarczają nauczycielom najwięcej problemów wychowawczych, najbardziej przeszkadzają na lekcjach, wdają się w bójki, wchodzą w konflikt z prawem, uciekają z domów odreagowując w ten sposób cierpienie swojej rodziny.
Zagubione dzieci to często dzieci średnie, które nie potrafią sobie znaleźć miejsca ani w rodzinie, ani w szkole. Czas spędzają na marginesie życia klasy, mają trudności z wyrażaniem własnych uczuć, są samotne, nie sprawiają rodzinie najmniejszych kłopotów. Odizolowane od niej, żyją we własnym świecie. Na zewnątrz nieśmiałe i pełne rezerwy, czują się niezdolne do stawiania czoła problemom. Maskotkami w dysfunkcjonalnej rodzinie bywają najczęściej najmłodsze dzieci. Traktują one lekko poważne sytuacje. Starają się o optymistyczny nastrój, dbają, by wszyscy byli szczęśliwi. Kryją się za murem śmiechu i żartu. Błaznowanie z czasem zaczyna wszystkim przeszkadzać i obraca się przeciwko nim samym. Te cztery role noszą często nazwę „fałszywych osobowości.”Pozwalają one zakamuflować chorobę alkoholową przed światem, a zarazem przetrwać ją. Dzieci są mistrzami w ukrywaniu swej wewnętrznej udręki. Szybko przyswajają sobie zasady: nie czuj, nie ufaj, nie mów. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że niepowodzenia , które im się przytrafiają w życiu, są często związane z bagażem doświadczeń wyniesionych z domu dysfunkcyjnego.
Jeżeli ktoś z członków twojej rodziny nadużywa alkoholu, gdzie szukać pomocy ?
• gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych;
• poradnie leczenia uzależnień i współuzależnienia od alkoholu;
• świetlice socjoterapeutyczne;
• grupy anonimowych alkoholików;
• kluby abstynentów;
• grupy modlitewne;
• ośrodki pomocy społecznej;
• policja.
Korzystanie z alkoholu jest na początku źródłem przyjemności. Z czasem staje się poważnym problemem społecznym i wymaga mądrze zorganizowanych działań, środków i wytrwałości. Poniższa modlitwa w trudnych sytuacjach życiowych może towarzyszyć nie tylko osobie uzależnionej od alkoholu, ale każdemu z nas.
Boże, użycz mi POGODY DUCHA,
bym godził się z tym, czego zmienić nie mogę.
ODWAGI, bym zmieniał to, co mogę zmienić.
I MĄDROŚCI, bym umiał odróżnić pierwsze od drugiego.
Krystyna Przyczynek
pedagog PP-P Brzozów